Hetzelfde interview dat ik heb afgelegd aan de chef van Vaartsche Rijn, heb ik ook eens afgelegd bij Saar Amptmeijer. Saar studeert autonome kunst op de HKU en heeft al verschillende projecten gedaan. Zij zit in dezelfde leeftijdsklasse als de chef (midden 20). Sommige vragen heb ik iets aangepast of helemaal weggelaten, maar ik denk dat het interessant is deze beide interviews van enerzijds een ‘kok’ en anderzijds een ‘kunstenares’ naast elkaar te leggen. Wat betekent kunst voor jou?
kunst betekend voor mij eigenlijk communicatie. beeld is net zo goed als woorden een manier van communiceren. kunst is voor mij communiceren geworden en daarom iets persoonlijks. als ik ergens mee zit bijvoorbeeld merk ik dat ik niet ga praten, maar mijn atelier in duik om via het beeld te uiten wat er in mijn hoofd zit. dat betekend niet meteen dat mijn beelden dit letterlijk verteld, maar het zit er wel degelijk in. en kunst over het algemeen is voeding voor het brein zou je kunnen zeggen, wederom communicatie. als ik kijk naar een werk dat mij raakt laat mij dat nadenken over mijn persoonlijke vragen vreemd genoeg. misschien stelt kunst mij vragen die vervolgens persoonlijk beantwoord, wat mij voor mijn gevoel verrijkt.
Wat wil jij dat jouw werk doet met mensen?
ik wil het liefst dat mijn werk een fijn of goed gevoel achter laat bij mensen. maar niet een emotie in hun gezicht gesmeten krijgen. je zou beter kunnen zeggen dat ik geen nare emotie wil achter laten. een suggestie naar iets dat ik leuk vind en mij fascineerd zal je zeker terug vinden. denk bijvoorbeeld aan mijn voorleesmobiel. het is een blik terug op de kindertijd. niet dat ik deze mis, maar wil laten zien dat het speelse nooit te laat is bijvoorbeeld.
Kun je emotie vangen in een werk?
kan je emotie vangen in een mens? als het je aangaat en jij empathie voelt voor een persoon wel degelijk. als iemand emotie voelt dan is het er. maar als het door iemand erkend wordt is er pas een vorm van interactie. en deze interactie heeft kunst nodig om emotie voelbaar te maken. zonder de kijker die dit voelt is het enkel een doek met een paar klodders gekleurde smurrie. zoals ik al eerder schreef denk ik dat kunst communicatie is. en in communicatie kan je zeker emotie vangen. hoewel bij communicatie je ook altijd een uitzender en een ontvanger hebt, heb je dat bij kunst even goed. de een zal daarom geraakt worden door een werk waar een ander dat niet doet, dus of je emotie kan vangen in een werk is een ja en een nee eigenlijk... als hij met een emotionele lading gelezen wordt jazeker, maar sommige mensen doet dat zelfde werk dat mij een traantje weg laat pinken helemaal niks.
Kun je emotie uitlokken met een werk?
eigenlijk heb ik in het vorige stukkie daar al een antwoord op gegeven. zoals kunst iets persoonlijks is, is de reactie misschien wel persoonlijker. dus ja, maar dat is niet iets universeels.
Kun je statements maken met je werk?
Zo ja, heb je een voorbeeld?
hihi, wederom als mensen het zo lezen kan je zeker statements maken. dit gebeurd heel vaak, eigenlijk is op een bepaald soort manier al het werk een statement. met al het werk zeg je iets. hoewel kunstenaars heel erg hun best hebben gedaan om het werk nergens over te laten gaan dan gaat het altijd nog over het werk zelf. bijvoorbeeld het materiaal en de vorm. zelfs als er niks is, is er een statement. er was ooit een kunstenaar die een onzichtbare kubus heeft gemaakt. vervolgens heeft een museum een kubus gekocht en hebben nu een lege ruimte in hun kelder waar die onzichtbare kubus zou staan. dus als voorbeeld, is eigenlijk elk werk een voorbeeld.
Werk jij autonoom of toegepast?
ik werk autonoom in de zin dat ik een autonoom proces heb. ik heb een idee dat ik langzaam maar zeker uitbreid tot een eventueel werk. ik werk ook autonoom omdat ik reageer op mijn omgeving. mijn uiteindelijke werk is wel vaak toegepast, omdat er vaak functies bij komen kijken. ik hou dr namelijk van als mijn werk gebruikt wordt, iedereen mag er aan friemelen. daar is het voor.
Waarvan uit ontwerp jij je werken?
ik ontwerp graag huisjes. afgezonderde plekjes waar de rest van de wereld weg is en waarin mijn werk zich afspeelt. hier binnen wordt vaak iets persoonlijks gegeven. zoals een gesprekje of een goed verhaal. daarnaast komen de vormen vaak voort uit verbindingen tussen mensen. enkel op een hele onlogische en niet-zo-praktische manier.
Wie inspireert/inspireren jou en waarom?
ik laat mijn inspireren door de mensen om mij heen en mijn verlangen naar iets warms. ik geef erg graag een warme omgeving. niet veel kusntenaars hebben direct effect op mijn werk, maar bewonder ik wel heel erg. misschien komt uit deze manier van bewonderen ook een handschrift. michel francois vind ik een fantastische kunstenaar. maar ook van eigen bodem, wim t schippers. zijn pindakaas vloer, maar ook een zwevende steen. hij legt het altijd uit alsof het een grote steen is die zweeft door middel van magneten. uiteindelijk is duidelijk en goed te zien dat het een steen van papier is waar op alle zijkanten staat : t is me wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten